حلزون یک مجرای پیچ خورده است که قطر دایره از پایه به راس حلزون به تدریج کاهش می یابد.حلزون از پایه تا راس حدود 35mm طول دارد.یک مجرای غشایی که طولی بیش از حلزون دارد،آن را به 3بخش نرم وآبکی تقسیم میکند. یک شماتیک از برش عرضی حلزون را نشان می دهد.

حلزون استخوانی به دور مدیولوس میپیچد که مدیولوس یک ساختار استخوانی سوراخ شده است ودر آن عصب سمعک شنوایی وسلولهای گانگلیون مارپیچی (جسم سلولی نورون های عصب شنوایی)قرار دارند.نورون های گانگلیون مارپیچی از مدیولوس به داخل ساختارهایی که در امتداد طولی حلزون قرار دارند ،وارد می شوند.بخش مرکزی این نورون ها ی عصب شنوایی از کانال گوش داخلی گذشته وبا سلول های هسته های حلزونی سیناپس میدهد. یک برش عرضی از مجرای حلزونی را نشان می دهد. در این تصویر یک نمایی از 3 بخش نرم وحاوی مایع و ساختارهای سلولی موجود در داخل مجرای حلزونی نشان داده شده است.

این یعنی اسکالا تیمپانی ، اسکالا مدیا و اسکالا وستیبولی در مجاورت غشاء رایسنر وغشاء بازیلار قرار دارند.بالاترین بخش یعنی اسکالا وستیبولی به داخل وستیبول باز میشود. اسکالا وستیبولی واسکالا تیمپانی با مایع پری لنف پر شده اندو اسکالا مدیا حاوی اندولنف است که یک مایع با محتوای یونی متفاوت است. اندام کورتی در اسکالا مدیا جای دارد.در جزئیات شکل 2-12 نشان داده شده است که ارگان کورتی شامل  سلولهای مویی ، عوامل پاسخ گوی حسی جهت تبدیل انرژی مکانیکی به الکتریکی ست. سلول های مویی توسط موی بلندی که  از بالای سلول منشاء می گیرد قابل تمایز اند.این ساختارها یک عامل کلیدی در فرایند هدایت انددو نوع سلول مویی متفاوت از نظر محل نسبیشان به مدیولوس وجود دارد: سلولهای مویی داخلی وخارجی. این سلول ها از نظر مورفولوژی،عصب گیری وهمچنین عملکردشان متفاوت اند.بیش از 3هزار نورون آوران عصب شنوایی در پایه سلول های مویی داخلی از نظر محیطی سیناپس می دهندو از نظر مرکزی به نورون های هسته حلزونی میروند.این نورون ها نوع یک نامیده می شوند وهر نورون با یک سلول مویی درجایگاه عصب گیری در حلزون ارتباط دارد.نورون های باقیمانده نوع دو هستند که در روش توزیع  بیشتر با سلول های مویی خارجی در ارتباط اند.به علاوه نورون های وابران نیز وجود دارند که از ساقه مغز منشاء گرفته و با سلول های مویی خارجی و همچنین نورون های آوران در پایه سلول مویی داخلی سیناپس می دهند.